Jahan Kaveh

Jahan Kaveh Logo
جهان کاوه افق خزر
جرب در دام

جرب گاو | راهنمای کامل پیشگیری و درمان گال، کنه در نشخوارکنندگان

جرب گاو در واقع آلودگی به کنه در گاو است که به عنوان جرب یا گال نیز شناخته می‌شود و توسط چندین گونه کنه ایجاد می‌شود. علائم این بیماری می‌تواند از پوسته‌ریزی خفیف تا ضایعات پوستی شدید، ناراحتی و عوارض ثانویه متغیر باشد. درمان جرب به شناسایی صحیح گونه کنه، سلامت و وضعیت مدیریتی گاو و پاسخ فردی گاو به آلودگی بستگی دارد. از آنجایی که درمان جرب می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، شناخت درست نوع کنه و روند بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است.

جرب گاو - جرب نشخوراکنندگان

فهرست مطالب

جرب و گال چیست

جرب و گال (scabies) اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. اما وزارت کشاورزی ایالات متحده اینگونه جرب را تعریف کرده است: “به هرگونه بیماری پوستی در انسان و حیوان که به کنه مربوط است، جَرَب (mite) می‌گویند“. در عوض گال یک نوع بیماری جرب بسیار جدی، ناتوان‌کننده و قابل گزارش است. مسبب آن ارگانیسم‌ها، کنه‌ها (mites)، آرخنیدهای کوچکی (minute arachnids) هستند که با کنه‌ها (ticks) و عنکبوت‌ها (spiders) مرتبط هستند.

کنه‌ در گاو: تغذیه، حساسیت، و انواع

کنه‌ها خون‌آشام نیستند، بلکه از پوست و مایعات اطراف آن تغذیه می‌کنند. حساسیت به این انگل در گاوهای مختلف و نژادهای مختلف متفاوت است. به طور کلی، دو نوع کنه وجود دارد:

۱٫ کنه‌های نقب‌زن (Burrowing): شامل گونه‌های Sarcoptes scabei و Demodex bovis که در داخل پوست تونل ایجاد می‌کنند، همچنین در آن زندگی و تولید مثل می‌کنند. بلوغ کنه سه هفته طول می‌کشد و پس از آن تا ۶۰ روز تخم‌گذاری می‌کند.
۲٫ کنه‌های بدون نقب (Non-burrowing mites):شامل گونه‌های Chorioptes bovis و Psoroptes ovis که روی سطح پوست زندگی و تغذیه می‌کنند.

پیشگیری از جرب در گاو و کنترل کنه‌ها

پیشگیری از جرب نشخوارکنندگان و کنترل کنه‌ها در گاو

حفظ وضعیت گاو در طول زمستان و کنترل کامل سایر بیماری ها بهترین راه برای پیشگیری از جرب در گاو است. بهترین روش برای جلوگیری از نفوذ جرب به گله، ایزوله و قرنطینه است. این جریان علی‌الخصوص برای گونه‌های نادرتر و شدیدتر (مثل جرب پسوروپتیک) که درمان و ریشه کن کردن آن سخت است، بسیار اهمیت دارد. به همین دلیل پیشگیری باید بخشی از برنامه سلامت گله باشد. همچنین برای هرگونه علائم و نشانه‌های پوستی بهتر است، حیوان را قرنطینه کرد و سریعا با دامپزشک جهت مشاوره تماس گرفت.
همچنین از ورود دام‌ سالم در فضای آلوده و یا در کنار گاوهای که تا سه هفته قبل با گاو آلوده در تماس بودند، باید جلوگیری کرد. چراکه کنه‌ها می‌توانند برای مدت طولانی در محیط زنده بمانند. بطور کلی برای پیشگیری جرب در گاو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱٫ حفظ سلامت گاو: تغذیه مناسب و نگهداری گاو در شرایط خوب، به خصوص در زمستان، به تقویت سیستم ایمنی بدن گاو و افزایش مقاومت آن در برابر بیماری جرب کمک می‌کند.
۲٫ سیاست گله بسته (closed herd): حفظ سیاست گله بسته، به معنای عدم تماس گاوها با سایر دام‌ها و حیوانات و محدود کردن دسترسی افراد به محل نگهداری گاوها است. این روش به جلوگیری از ورود کنه‌ها و بیماری جرب به گله کمک می‌کند.
۳٫ قرنطینه و بررسی سلامت حیوانات جدید: قبل از ورود هر حیوان جدید به گله، باید آن را به طور کامل قرنطینه و بررسی کرد تا از عدم وجود بیماری جرب و سایر بیماری‌ها اطمینان حاصل شود.
۴٫ درمان سریع بیماری‌های پوستی: هر گونه بیماری پوستی که باعث تحریک و خراش می‌شود، باید فوراً بررسی و درمان شود. چرا که این خراش‌ها می‌توانند راه ورود کنه‌ها به پوست گاو را فراهم کنند.
۵٫ اقدامات در صورت تشخیص جرب: در صورت تشخیص جرب در گاو، باید بلافاصله اقدامات لازم برای درمان آن انجام شود. همچنین باید اطمینان حاصل کرد که تمام کنه‌ها از گله حذف شده‌اند. در صورت نیاز حتما با دامپزشک مشورت شود.
۶٫ همکاری با همسایگان و چوپانان: صحبت با همسایگان و چوپانانی که دام‌های خود را به صورت اشتراکی با شما چرا می‌برند، در مورد بیماری جرب و راه‌های پیشگیری از آن ضروری است. در صورت اجتناب‌ناپذیر بودن چرای مشترک، باید با همکاری سایر چوپانان، اقدامات لازم برای کنترل بیماری جرب انجام شود.
۷٫ استفاده صحیح از انگل‌کش‌ها: استفاده از انگل‌کش‌ها باید با دقت و تحت نظر دامپزشک انجام شود. استفاده نادرست از انگل‌کش‌ها می‌تواند به مقاومت کنه‌ها در برابر این داروها منجر شود.

جرب در گاو | کنه در گاو

جرب گاو | کنه در گاو

کنه‌ها معمولا برای تغذیه از ترشحات و مواد زائد پوست، نزدیک پوست زندگی و تولیدمثل می‌کنند. همچنین معمولا کنه از یک گونه حیوانی به گونه دیگر منتقل نمی‌شود، اما مواردی کم دیده شده که این انتقال صورت گرفته است. به همین دلیل احتیاط شرط عقل است، در شرایطی که جرب در هر دو گونه رخ‌ می‌دهد، حیوانات را از هم جدا کنید. همه موارد بیمارهای جرب از نوع گال نیستند.
گال در اکثر پرورش‌دهندگان دام به معنای گال پسوروپتیک، گال معمولی (common scabies) یا معادل آن است. این بیماری توسط Psoroptes ovis ایجاد می‌شود، انگلی که به سرعت و به راحتی در بین گاوها در هر سن، طبقات و شرایطی پخش می‌شود. البته گال به راحتی از یک گونه میزبان به گونه دیگر منتقل نمی‌شود. منظور این است که جرب سارکوپتیک یا گال از گاو به انسان منتقل نمی‌شود. گال تقریبا دایره شکل هستند، کمتر از نیم میلی متر قطر و پاهای بسیار کوتاهی دارند. بطور کل انواع جرب در گاو به شرح زیر است:

جرب پسوروپتیک یا گال معمولی: این نوع جرب توسط کنه Psoroptes ovis ایجاد می‌شود و رایج‌ترین نوع جرب در گاو است.

جرب سارکوپتیک: این نوع جرب توسط کنه Sarcoptes scabiei ایجاد می‌شود و به ندرت در گاو دیده می‌شود.

جرب کوریوپتیک: این نوع جرب توسط کنه Chorioptes bovis ایجاد می‌شود و معمولاً در پاها و دم گاو دیده می‌شود.

گاوها معمولاً از طریق تماس مستقیم آلوده می‌شوند. گال همچنین می‌تواند از طریق بسترهای کاهی و سایر اشیاء آلوده که در تماس با دام آلوده بوده‌، منتقل شود. کل چرخه زندگی گال بین ۱۴ تا ۲۱ روز است. کنه‌های ماده از طریق جویدن پوست میزبان تونل‌های را برای تخمگذاری ایجاد می‌کنند. یک کنه ماده در روز سه تا چهار تخم می‌گذارد، با این احتساب در طول حیات خود ۴۰ تا ۵۰ تخم در طول زندگی خود تولید می‌کند. تخم‌ها طی چهار تا پنج روز از تخم بیرون می‌آیند.

کنه‌های فولیکولی Demodex bovis-cattle و کنه‌های Psorergates bos-cattle itch کنه‌های دیگری هستند که گاوها را آلوده می‌کنند، اما جزء گونه‌های جرب یا به اصطلاح گال نیستند.

از علائم جرب در گاو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خارش شدید، به خصوص در ناحیه سر، گردن، دم و پاها
• تحریک و قرمزی پوست
• ریزش مو
• ضایعات پوستی، مانند دلمه، زخم و جوش
• کاهش وزن
• کاهش تولید شیر

جرب پسوروپتیک در گاو: علائم، درمان و پیشگیری

جرب پسوروپتیک در گاو: علائم، درمان و پیشگیری

جرب پسوروپتیک یک بیماری پوستی در گاو است که توسط کنه پسوروپتیک ویس (Psoroptes ovis) ایجاد می‌شود. در گذشته در حالی که انتظار نمی‌رفت که کنه از یک جانور به دیگری منتقل شود، در بریتانیا جرب پسوروپتیک از گوسفند به گاو منتقل شد. در صورت بروز جرب پسوروپتیک به گله، می‌تواند باعث بیماری شدید و شیوع گسترده شود. جرب پسوروپتیک معمولا در پشت، شانه‌ها و دم مشاهده می‌شود. کنه‌ پسوروپتیک می‌توانند برای مدت محدودی در حدود ۱۸ روز در محیط زنده بمانند.
برای درمان جرب پسوروپتیک در گاو از حمام کنه به دو روش زیر استفاده می‌شود:

• استخری (vat dipping)
• اسپری (spray dipping)

روش دیگر استفاده از کنه کش‌های سیستمی با فرمولاسیون خوراکی، موضعی یا تزریقی است. روش اسپری به دلیل زمان بر بودن بیشتر مناسب گله‌های کوچک است. سیستم استخری نیز در برخی کشورها از جمله ایالات متحده، به دلیل هزینه‌بر بودن و دشواری در مدیریت غلظت مناسب ترکیبات درمانی و پاکسازی مناسب خیلی مورد استفاده قرار نگرفته است. در زمان اسپری دام باید به این نکته توجه کرد که بدن دام به طور کامل خیس شود. در روش اسپری یا استخر کنه می‌توان از موادی همچون لایم سولفور داغ (hot lime sulfur)، یا پرمترین برچسب گذاری برای جرب گاو استفاده کرد.

برای درمان گاوهای گوشتی در برابر جرب پسوروپتیک در ایالت متحده لاکتون‌های ماکروسیکلیک ارجح است. دورامکتین تزریقی، ایورمکتین تزریقی و موکسیدکتین (فرمولاسیون‌های ریختنی و تزریقی) برای پزوروپتس اویس (P ovis) برچسب‌گذاری شده‌اند. از بین این درمان‌ها فقط موکسیدکتین (moxidectin) و لایم سولفور داغ برای درمان دام شیری آلوده به جرب پسوروپتیک تایید شده است. مقاومت به لاکتون های ماکروسیکلیک در اروپا شناسایی شده است.
محصولاتی که برای جرب سارکوپتیک در گاوها برچسب گذاری شده‌اند برای جرب پسوروپتیک نیز مناسب هستند. در خارج از ایالات متحده، درمان‌های دیگری برای کنترل جرب در دسترس هستند، از جمله فلومترین (flumethrin ) (۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم، تکرار ۱۰ روز بعد)، ۰.۳ درصد کومافوس (coumaphos)، ۰.۱ درصد فوکسیم (phoxim)، ۰.۰۷۵ درصد دیازینون (diazinon)، و ۰.۰۲۵ درصد – ۰.۰۵. ٪ آمیتراز (amitraz). این در حالی است که در حال حاضر هیچ محصول آمیتراز با برچسب برای استفاده برای گاو در ایالات متحده وجود ندارد. دیازینون (Diazinon) برای استفاده در گاو فقط در فرمول برچسب گوش در ایالات متحده استفاده می‌شود. برای درمان یا پیشگیری از جرب برچسب گذاری نشده است.
بطور کل برای داروهای مورد استفاده برای درمان جرب پسوروپتیک در گاو:

لاکتون‌های ماکروسیکلیک:

o دورامکتین تزریقی
o ایورمکتین تزریقی

موکسیدکتین (فرمولاسیون‌های ریختنی و تزریقی):

o لیم سولفور داغ
o فلومترین
o کومافوس
o فوکسیم
o دیازینون
o آمیتراز

نکات مهم در درمان جرب پسوروپتیک در گاو:

• در زمان اسپری، بدن دام باید به طور کامل خیس شود.
• فقط موکسیدکتین و لایم سولفور داغ برای درمان گاوهای شیری آلوده به جرب پسوروپتیک تایید شده‌اند.
• مقاومت به لاکتون‌های ماکروسیکلیک در اروپا شناسایی شده است.
• در خارج از ایالات متحده، درمان‌های دیگری برای کنترل جرب در دسترس هستند.

جرب سارکوپتیک در گاو: علائم، درمان و پیشگیری یا کنه خارش گال (Scabies itch mite)

جرب سارکوپتیک در گاو: علائم، درمان و پیشگیری یا کنه خارش گال (Scabies itch mite)

جرب سارکوپتیک یک بیماری پوستی در گاو است که توسط کنه Sarcoptes scabiei ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث خارش شدید، ریزش مو و ضایعات پوستی شود. این نوع (species) شامل چندین گونه (varieties) است که از نظر فورم لوژی و توانایی آنها در آلوده کردن میزبان متفاوت هستند. جرب سارکوپتیک Sarcoptes scabiei (کنه گال (Sarcoptes scabiei)) شیوع کمتری دارد، اما به نظر می‌رسد در بریتانیا در حال افزایش است. ضایعات بیماری جرب سارکوپتیک معمولاً روی گردن، سر و ابتدای دم (tail base) است . کنه‌ سارکوپتیک نسبت به کنه‌ کوریوپتیک و پسوروپتیک تمایل به سوراخ کردن و زندگی در داخل پوست را دارند. این کنه‌ها اغلب دوست دارند در یک گونه میزبان زندگی کنند. سویه سازگار با گاو Sarcoptes scabiei است. علائم جرب سارکوپتیک در گاو:

• خارش شدید، به خصوص در گردن، سر و ابتدای دم
• ریزش موی موضعی یا گسترده
• خونریزی
• اگزودا (ترشحات)
• پوسته‌های سخت و ضخیم
• چین‌های بزرگ پوستی
• کاهش وزن
• در موارد شدید، مرگ

خارش‌های شدید در گاو موجب می‌شود تا گاو با مالیدن خود به ستون‌ها، درختان یا سایر اشیاء به دنبال تسکین خود هستند. در حالیکه این مالش‌ها می‌تواند منجر به ریزش موی موضعی یا گسترده، همراه با خونریزی و اگزودا (exudate) شود. اگزدوا موجب می‌شود تا پوسته‌ای سخت و ضخیم که چین‌های بزرگی را ایجاد می‌کند، به خصوص در سطح داخلی ران‌ها، قسمت زیرین گردن، سینه و اطراف پایه دم . گاوهای آلوده به جرب سارکوپتیک به سرعت گاو سالم وزن اضافه نمی‌کنند، حتی موارد شدید می‌تواند کشنده باشد. S scabieibovis می‌تواند به انسان منتقل شود و منجر به درماتیت گذرا و خود محدود شونده شود.

درمان جرب سارکوپتیک در گاو: روش‌ها، داروها و نکات مهم

روش تشخیص جرب سارکوپتیک با خراشیدن عمیق پوست، بیوپسی پوست یا پاسخ به درمان انجام صورت می‌گیرد. برای درمان کنه‌های جرب سارکوپتیک در گاو از ترکیبات دورامکتین (Doramectin)، اپرینومکتین (eprinomectin) و ایورمکتین (ivermectin) به شیوه تزریقی استفاده می‌شود. ممکن است از غوطه‌ورسازی‌ در استخر کنه یا اسپری‌های لایم سولفور داغ، با غلظت مناسب در فواصل درمانی ۱۲ روزه و حداکثر سه بار انجام می‌شود. همچنین از حشره کش‌های (Phosmet) که برای کنه‌های جرب سارکوپتیک گاو برچسب‌گذاری شده می‌توان استفاده کرد.

برخی از فرمول‌های اسپری پرمترین برای استفاده در برابر کنه‌های جرب سارکوپتیک برچسب‌گذاری شده‌اند. در صورت استفاده از پرمترین، حیوانات باید کاملاً با محصول خیس شده و طی ۱۰ تا ۱۴ روز مجدداً تحت درمان قرار گیرند. فرمولاسیون های اپرینومکتین (Eprinomectin)، موکسیدکتین (moxidectin) و همچنین لایم سولفور داغ برای استفاده در حیوانات شیری در ایالات متحده تایید شده است.

نکات مهم در درمان جرب سارکوپتیک در گاو:

• در صورت استفاده از اسپری، حیوانات باید کاملاً با محصول خیس شوند.
• درمان باید در فواصل ۱۲ روزه و حداکثر سه بار انجام شود.
• برخی از فرمولاسیون‌ها فقط برای گاوهای غیرشیری تایید شده‌اند.
• داروهای مورد استفاده برای درمان جرب سارکوپتیک در گاو:
داروهای تزریقی:

o دورامکتین
o اپرینومکتین
o ایورمکتین

حمام کنه:

o غوطه‌ورسازی در استخر کنه
o اسپری‌های لایم سولفور داغ

حشره‌کش‌ها:

o فوس‌مت
o اسپری‌های پرمترین

جرب سارکوپتیک در گاو: علائم، درمان و پیشگیری یا کنه خارش گال (Scabies itch mite)

جرب کوریوپتیک (chorioptic) و درمان کنه کوریوپتیک در دام

یکی از شایع‌ترین کنه‌های که در ایران و بریتانیا یافت می‌شود، کنه کوریوپتس بویس (Chorioptes bovis) است. کنه کوریوپتیک بویس باعث جرب کوریوپتیک می‌شود که معمولا در پاهای عقبی، پستان و پایه دم دیده می‌شود. کنه‌های کوریوپتیک در شرایط مناسب تا ۳ هفته زنده می‌مانند و همچنین سایر گونه‌های اهلی مزرعه مثل گوسفند، بز و اسب را نیز درگیر می‌کنند.

برای درمان جرب کوریوپتیک اغلب ماکروسیکلیک‌های لاکتونی (ML) (ایورمکتین، دورامکتین، اپرینومکتین و موکسیدکتین) که به روش تزریقی یا تزریقی زیرجلدی برای درمان مناسب هستند. همچنین استفاده از ایورمکتین به شیوه موضعی برخی مواقع درمان موفقیت‌آمیز در برابر بیماری جرب کوریوپتیک داشته است. اما در عین حال مواردی بوده که این دارو پاسخگویی به بیماری نداشته است. استفاده از سایر داروها و کنه کش‌ها (acaricides) در درمان جرب کوریوپتیک در گاوهای شیری، به دلیل دوره‌های نگهداری (the need to observe withholding periods) مصرف دارو محدود شده است.
درمان جرب کوریوپتیک در دام:

داروهای تزریقی:

o ماکروسیکلیک‌های لاکتونی (ML)
o ایورمکتین
o دورامکتین
o اپرینومکتین
o موکسیدکتین

داروهای موضعی:

o ایورمکتین (در برخی موارد)

کنه‌کش‌ها:

o استفاده از کنه کش‌ها در گاوهای شیری محدود است.

کنه فولیکول گاو (Cattle follicle mite) و جرب دمودکتیک در گاو

کنه فولیکول گاو (Cattle follicle mite) و جرب دمودکتیک در گاو

کنه‌های از ژن Demodex در پوست اکثر گونه‌های پستانداران از جمله انسان وجود دارند. این کنه‌ها ریز هستند و طول آن‌ها کمتر از نیم میلی‌متر است و در فولیکول‌های مو و غدد ترشحی مرتبط دیده می‌شوند. کنه فولیکول بدنی کرم مانند دارند، با چهار جفت پا کوتاه در انتهای قدامی دارند. این کنه چرخه زندگی یک ماه دارد و به‌طور کلی در پوست میزبان زندگی می‌کنند. انتقال کنه‌ها از تماس مستقیم افراد مختلف با میزبان صورت گرفته است.

هرگونه میزبان گونه‌های متفاوتی از کنه را در خود جای می‌دهند. گونه‌های رایج در گاوها از نوع Demodex  bovis هستند. این کنه معمولا روی گردن، شانه‌ها و لبه‌های بدن میزبان یافت می‌شود. در اکثر آلودگی‌ها معمولاً علائم بالینی خفیف بوده، و به همین دلیل اغلب حتی تشخیص داده نمی‌شود. با این حال، در صورت هجوم زیاد کنه‌ها، گرهک‌های (nodules) کوچک سفید رنگ روی پوست ایجاد می‌شود که قطر آن می‌تواند از بسیار ریز(غیرقابل مشاهده) تا یک سانتیمتر باشد. این گرهک‌ها در واقع فولیکول‌های متورم مو هستند که مملو از کنه‌ها و عفونت باکتریایی ثانویه است.

تشخیص این بیماری با تشخیص میکروسکوپی کنه در خراش‌های پوست یا گره‌های برداشته شده از پوست اتفاق می‌افتد. اکثر هجوم‌ها خفیف و بدون علامت هستند و معمولاً کنترل نمی‌شود. از دلایل درگیری گاو با کنه فولیکول می‌توان به استرس حیوان در شرایط آب و هوایی نامتعادل (extreme weather) یا کمبود تغذیه اشاره کرد.

این کنه‌ها باعث ناراحتی عمده در میزبان نمی‌شود، و ممکن است تا چندین سال روی بدن گاو زندگی کنند. کنه‌ها ممکن است روی بدن گاو پخش شده و وسعت بیشتری روی بدن میزبان پیدا کنند. هجوم دمودکتیک بوویس در گاو منجر به آسیب‌های قابل توجه پوستی می‌شود. این بیماری در گاوهای جوان مستعدتر است. در بیشتر مواقع در اواخر زمستان یا اوایل بهار در گاو شیری رخ می‌دهد و معمولا چند ماه ادامه می‌یابد. در این مورد اکثر آلودگی‌ها خفیف و بدون علامت است و به همین دلیل بهبودی معمولا خود به خودی است و به ندرت درمان برای آن انجام می‌شود.

در واقع اهمیت این نودل‌ها به سبب آسیب وارده به چرم گاو است. در چنین شرایطی رنگ چرم گاو برنزه شده، گاهی حتی نقص روی چرم مشاهده می‌شود. در صنعت چرم حتی یک آلودگی متوسط می‌تواند باعث افت شدید کیفیت و ارزش تجاری پوست و ضرر اقتصادی در صنعت چرم شود.

کنه گوش گاو (Cattle ear mite)

کنه فولیکول گاو (Cattle follicle mite) و جرب دمودکتیک در گاو

قارچ کاندیدیازیس (Raillietia auris) یا برفک مجرای گوش و گوش داخلی گاو را درگیر می‌کند. در شرایطی که آلودگی خفیف باشد، ممکن است این بیماری شناسایی نشود. در موارد حاد علائم کنه گوش گاو شامل موارد زیر است:


• تورم موضعی
• تشکیل چرک
• التهاب و زخم

و یا حتی می‌تواند شامل:

• لرزش سر
• مالش گوش
• عدم هماهنگی
• فلجی صورت
• کاهش شنوایی

کنه‌ها در مجرای گوش و روی پرده گوش ایجاد می‌شوند و با بررسی دقیق مجرای گوش قابل مشاهده هستند. با سواب زدن یا شستشو با آب گرم مجرای گوش کنه‌ها از بین می‌روند. کنه‌های ماده بالغ متحرک، کرم رنگ، با حدود ۱ میلی متر طول هستند. رشد کنه از تخم به بالغ در ۲ تا ۵ روز کامل می‌شود و کنه بالغ می‌تواند حدود ۳۰ روز زنده بماند. تمام مراحل رشد را می‌توان در یک آلودگی یافت. قارچ کاندیازیس (برفک) گاهی اوقات به عنوان گونه بی‌ضرر شناسایی می‌شوند. کنه‌ها معمولا از موم گوش و سایر مواد غیرزنده تغذیه می‌کنند. در صورت زیاد شدن کنه‌ها می‌توانند باعث انسداد مجرای گوش شوند. کنه‌ها با پنجه‌های تیز روی پاهایشان خود را می‌چسبانند. در واقع این پنجه‌ها و همچنین با دهانشان به سطح کانال گوش آسیب می‌رسانند. همچنین بخش‌های آسیب دیده گوش محل تکثیر باکتری‌ها شده و باعث بیماری اوتیت (otitis) عفونی گوش خواهد شد.
وجود کنه در مجرای گوش، کنترل شیمیایی را دشوار کرده و درمان‌های تجربی نتایج متناقضی را به دنبال دارد. تزریق زیرجلدی در کنترل اینگونه موثر نیستند. تنها فلومترین‌ اگر مستقیما با تزریق سرنگ در مجرای گوش وارد شود، موثر است. اما به‌طور کل درمان استانداردی برای آن هنوز پیدا نشده است.

درمان انگل و جرب در دام: چه زمانی، چگونه و چه گروه شیمیایی

کنه‌ها به‌طور موثر با شستشو، غوطه ور شدن (استخر کنه) یا کاربردهای موضعی کنترل می‌شوند. درمان خفیف جرب کوریوپتیک معمولا غیرضروری است، اگرچه مانند شپش می‌توان از دارو تزریقی ML-3 که برای کاهش تعداد کنه استفاده کرد. در موارد شدید بیماری کوریوپتیک و سارکوپتیک می‌توان با پرمترین و ML-3  (شامل ایورمکتین (ivermectin)، اپرینومکتین (eprinomectin)، موکسیدکتین (moxidectin) و دورامکتین (doramectin)) درمان کرد. گاهی ممکن است، برخی از موارد داروی تزریقی ML-3 مورد استفاده قرار گیرد، که تاثیرپذیری آن را روی کنه‌ها کمتر می‌کند. این نکته نیز مهم است که بررسی برگه اطلاعات محصول از لحاظ اثربخشی بسیار مهم است. در نهایت می‌توان نکات مهم در درمان انگل و جرب در دام را اینگونه نام برد:


• کنه گاو به ندرت باعث ایجاد علائمی می‌شود که نیاز به درمان را ایجاب کند.
• شپش‌ها (Lice) ابتدا باید با معاینه بصری حذف شوند.
• تشخیص کنه‌ها باید توسط دامپزشک تأیید شود.

o زیرا انتخاب محصول درمانی به گونه کنه بستگی دارد.
o ابتدا باید گونه‌ کنه شناسایی شود.

• فقط حیوانات آسیب دیده را درمان کنید، نه کل گله.
• قبل از استفاده از داروها، برگه اطلاعات محصول را مطالعه کنید.
• داروها را فقط با تجویز دامپزشک استفاده کنید.

بطور خلاصه زمان مناسب برای درمان انگل و جرب:

کنه‌ها: در صورت مشاهده علائم خارش، ریزش مو یا ضایعات پوستی، درمان ضروری است.
جرب کوریوپتیک: در موارد خفیف، درمان معمولا غیرضروری است.
جرب سارکوپتیک: در موارد شدید، درمان با پرمترین و ML-3 (شامل ایورمکتین، اپرینومکتین، موکسیدکتین و دورامکتین) ضروری است.

بطور خلاصه روش‌های درمان جرب و انگل:

استخر کنه و شستشو: برای کنترل کنه‌ها موثر است.
کاربردهای موضعی: برای کنترل کنه‌ها و جرب خفیف کوریوپتیک موثر است.
داروهای تزریقی ML-3: برای درمان جرب شدید کوریوپتیک و سارکوپتیک استفاده می‌شود.
گروه‌های شیمیایی مورد استفاده:

پرمترین: برای درمان جرب شدید کوریوپتیک و سارکوپتیک استفاده می‌شود.
ML-3: شامل ایورمکتین، اپرینومکتین، موکسیدکتین و دورامکتین است. برای درمان جرب شدید کوریوپتیک و سارکوپتیک استفاده می‌شود.

منبع:

این مقاله به همت هما بهرام پرور و تیم تولید محتوای جهان کاوه افق خزر، تولیدکننده انواع خوراک دام و طیور تهیه شده است. امید است که این مقاله بتواند هر چند کوچک کمک کننده در صنعت پرورش دام و طیور باشد.

اشتراک گذاری مقاله:

پست‌های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *